تاریخچه فتح قسطنطنیه

تاریخچه فتح قسطنطنیه 

قسطنطنیه که با برقرارى حکومت سلاطین عثمانى به نام اسلامبول مبدل شد، شهر با سابقه و پرخاطره و عظیمى است که شش بار نام آن عوض شده و تاریخ پر ماجرا و کهن دارد.
این شهر افسانه اى از جهت داشتن مناظر طبیعى دل انگیز و آثار هنرى تاریخى ، مورد توجه خاص ملتها بوده و شهرت جهانى پیدا کرده است و یکى از خصوصیات آن این است که بر روى هفت تپه بنا شده است . یکى از زیبائیهاى این شهر ((بغاز بسفر)) است که شهر را به دو قسمت آسیائى و اروپائى تقسیم مى نماید، در دو طرف این بغاز که دریاى مرمره را به دریاى سیاه متصل مى سازد، حصار معروف اسلامبول قرار دارد که یادگارى بس ‍ درخشان از دورانهاى گذشته مى باشد. ⁽¹²²⁾
از بناهاى تاریخى این شهر، مسجد سلطان احمد، مسجد ایاصوفیا (که سابقا کلیسا بوده ) و کاخ و موزه توپ قاپو مى باشد، که بسیار باشکوه و دیدنى هستند.
مسجد سلطان احمد که اروپائیان بیشتر آن را به نام مسجد آبى مى شناسند از معروفترین مساجد اسلامبول است و تعداد 6 مناره دارد و یکى از آخرین نمونه هاى معمارى ترکیه فعلى است ، این مسجد که بنابه امر سلطان احمد اول ⁽¹²³⁾ در سال 1609 تا 1616 میلادى بنا شده و امروز از معروفترین و پر رفت و آمدترین امکنه اى است که توریستها از آن دیدن مى کنند.
موزه و مسجد ایاصوفیا نیز از آثار باستانى و بناهاى تاریخى شکوهمند و دیدنى است ، مسجد ایاصوفیا همان کلیساى کهن و بزرگ تاریخ است که در سال 347 میلادى به دست کنستانتین ساخته شده است .
قسطنطنیه یکى از شهرهاى قدیمى یونان بود که ((بیزانتوم )) نام داشت ، و آنرا یونانیان قدیم در قرن هفتم قبل از میلاد بنا کرده بودند، تا آنکه در سال 330 میلادى ((کنستانتین )) امپراطور روم آن را پایتخت و مرکز امپراطورى رومانى شرقى قرار داد و این شهر از آن تاریخ ((کنستانتین )) نامیده شد، از آن پس رفته رفته ، کنستانتین به قسطنطنیه ⁽¹²⁴⁾ مبدل گردید⁽¹²⁵⁾
قسطنطنیه پایگاهى محکم و کانونى گرم و استوار براى مسیحیان و دژ و پناهگاه آنان بود.
این شهر دروازه اى داشت ، معروف به دروازه ((کرکوپورتا)) که از قرن 11 میلادى ، مسدود شده بود، زیرا نصرانیها چنین پیش بینى مى کردند که از این دروازه ، مهاجمین در حصار شهر رخنه خواهند کرد.
مسلمین از همان روزگار نخستین اسلام به منظور از میان بردن نصرانیت در کانون خود، فتح قسطنطنیه را جزو برنامه خود مى دانستند.
یکبار در اواخر سال 32 هجرى قواى اسلام از ناحیه خشکى به سوى قسطنطنیه پیش رفت و آسیاى صغیر را پیمود تا به کرانه ((بسفر)) رسید ولى بر اثر رسیدن زیانهائى نتوانست به قسطنطنیه برسد و از همانجا برگشت . ⁽¹²⁶⁾
و در سال 44 هجرى (664 میلادى ) کشتیهاى جنگى عرب به رهبرى بسر بن ارطاة با قسطنطنیه جنگید و در سال 52 هجرى یزید بن معاویه آن را محاصره کرد و پس از آن حداقل چهار بار، قسطنطنیه توسط سربازان اسلامى محاصره شد ولى فتح نگردید. ⁽¹²⁷⁾
مسلمانان چندین بار با حمله هاى مردانه تا پشت دیوار محکم قسطنطنیه رفتند اما نتوانستند از دیوار محکم و برج و باروى مستحکم آن بگذرند ولى مسلمانان آگاه ، باین نکته پى برده بودند که تا قسطنطنیه را فتح نکنند به نصرانیت تسلط کامل پیدا نخواهند کرد لذا در کمین قسطنطنیه بودند تا آنکه در سال 857 هجرى ترکان عثمانى این شهر را فتح کردند و آنرا مرکز امپراطورى عظیم خود نمودند. ⁽¹²⁸⁾